Recenzja: William Fitzsimmons – Gold In The Shadow

19.10.2011

Jeśli czytasz tę recenzję i dotrwasz do jej końca, możliwe, że zapoznasz się również z załączonym do niej klipem. Jeśli go obejrzysz/posłuchasz, możliwe, że będziesz zaskoczony. Jeśli poczujesz zdziwienie, możliwe, że pomyślisz, dlaczego tak stonowana muzyka trafiła na łamy naszej strony, na której jak do tej pory recenzowane albumy raczej buchały energią. Zaskoczenie jest zrozumiałe, lecz jednocześnie w prosty sposób wytłumaczalne. Przedstawiając nas w stosownej zakładce Oka, piszemy, że w muzyce, o której chcemy pisać pojawiają się również takie atrybuty jak: „oddech, lekkość, subtelność”. I to jest właśnie jedno z ich ucieleśnień.

„Gold in the shadow” to już piąta płyta sympatycznego psychologa z Pitsburga. Wychowany przez niewidomych rodziców, którzy sami byli hobbystycznymi muzykami, William dorastał w domu pełnym dźwięków. Podczas studiów realizował się w swym pierwszym zawodzie, pracując jako terapeuta z osobami chorymi umysłowo, ale muzyka zawsze była obecna w jego życiu, co zaowocowało tym, że na przestrzeni lat opanował grę m.in. na gitarze, pianinie, puzonie, banjo czy mandolinie. Wobec posiadania takiego instrumentarium było wręcz nieuniknione, że oprócz rodzinnej tradycji hodowania imponujących rozmiarów bród, William podtrzyma również muzyczną ścieżkę Fitzsimmonsów a efekty jego obcowania ze światem dźwięków w końcu nabiorą fizycznych kształtów. Początkowo muzyk tworzył i nagrywał swoje kompozycje w zaciszu domowym (płyty „Until When We Are Ghosts” i „Goodnight”), by dopiero od trzeciego albumu „The Sparrow and the Crow” przejść w interakcję z profesjonalnym otoczeniem studyjnym.

William Fitzimmons na każdej płycie urzeka przede wszystkim spokojem. Spokojem głosu, subtelnością akustycznych gitar, łagodnością (miejscami) plumkającej elektroniki. Jego muzyka często jest postrzegana jako smutna i z pewnością jest w niej głębokie pasmo wzruszającej melancholii, dodatkowo nasączonej przeszywającą szczerością bardzo osobistych tekstów. Dla mnie jednak tembr jego głosu i delikatność dźwięków, pomimo wszechobecnego nastroju zamyślenia, powodują, że słuchając go, czuję głównie łagodność i wyciszenie. Nie inaczej jest podczas obcowania z wydaną w tym roku „Gold in the shadow”. Półszeptane wersy i muskane opuszkami palców struny w takich perełkach jak „Beautiful girl”, „Bird of winter prey” czy „What hold” niezmiennie poruszają swoją intymnością. Na równi z akustycznymi oddechami emocje pobudzają nowe odcienie dźwięków, które William wprowadza na tej płycie. Ciepła miękkość emitowana z takich utworów jak „Let you break”, „Fade and return” czy „Psychasthenia” jest naprawdę urocza. Płyta przynosi również elementy, które na wcześniejszych albumach pojawiały się bardzo rzadko. Poprzednie dwie płyty „Goodnight” i „The Sparrow and the Crow” w całości były poświęcona rozstaniom, najpierw rodziców Williama, a potem artysty z pierwszą żoną. Mrok i ciężar przeżyć związanych z obydwoma rozwodami zdominował muzykę Williama z tego okresu. Tegoroczna pozycja dostarcza więcej światła. „The winter from her leaving” czy „Wounded head” może nie są klasycznie wesołymi piosenkami, ale z pewnością niosą ze sobą wydech odciążenia i wpływają w przyjemny folk-rock, którym muzyk, za sprawą swojej matki, był mocno przesiąknięty od samego dzieciństwa.

William ożenił się ponownie. Może to wydarzenie pozwoliło mu na rozsunięcie kotar smutku, które spowiły jego poprzednie produkcje. Miłość zabija, lecz miłość także leczy. Mnie jego melancholia nie przytłacza, wręcz przeciwnie, porusza swoją głębią zamyślenia. Dobrze jednak jest go usłyszeć również w nowym, innym świetle łagodnej lekkości. Jest inaczej. Wciąż jest pięknie.

Ocena: 5/5

Krzysztof Bienkiewicz

William Fitzsimmons – Beautiful Girl

Zespół	William Fitzsimmons	Media
Kraj	USA
Płyta	Gold In The shadow	www
Rok wydania	2011
Producent	Jay Clifford	facebook
Wytwórnia	Nettwerk Records
Lista utworów	1. The Tide Pulls from the Moon	youtube
	2. Beautiful Girl
	3. The Winter from Her Leaving	last.fm
	4. Fade and Then Return
	5. Psychasthenia	twitter
	6. Bird of Winter Prey
	7. Let You Break (feat. Leigh Nash)	myspace
	8. Wounded Head	soundcloud
	9. Tied to Me
	10. What Hold

Wykładnia:
	1. podstawka pod piwo
	2. perła przed wieprzem
	3. placebo
	4. blisko
	5. bardzo

Podziel się na:

1 komentarz

americaobsessed

22.10.2011 o godz. 16:15

No i tu trzeba przyznać że rzeczywiście piękny klimat tworzy swoją muzyką. Jest genialnym muzykiem.

Szukaj
03.12.2016   5:11
„Przeznaczenie to przeczucie, że wiesz o sobie samym coś, czego nie wie nikt inny”.

Bob Dylan

29.04.2016   1:03
„Moje podejście do życia polega na udawaniu, że wciąż jestem 12-latkiem, tak więc obojętnie czy słucham muzyki, oglądam sztukę, idę do kina czy na mecz, to wszystko sprawia mi dużą frajdę”.

Adam Jones (Tool)

03.03.2016   3:46
„Odmawianie stanowi dużą część bycia muzykiem.”

Dave Grohl

06.01.2016   1:02
„Jestem szczęśliwy w małżeństwie, ale to nie oznacza, że jestem cały czas szczęśliwy w życiu”.

Scott Weiland
- Recenzja: Machine Head – Unto The Locust
  
  Repozycja
- Wywiad: Piotr Grudziński / Riverside
  
  Mieć marzenia i je stracić lub spełnić to dwa aspekty, ale jest
- Raport ze studia: Tides From Nebula – Safehaven (gitary cz.1 z 2)
  
  „Od myśli do myśli rodzi się nowy motyw, polegający na tym,
- Wywiad: Page Hamilton / Helmet
  
  Dla mnie inspirujące rzeczy znajdują się wszędzie wokół
- Wywiad: Cristian Machado / Ill Nino
  
  Bardzo polskie
- Recenzja: The Smashing Pumpkins – Oceania
  
  „Smashing Pumpkins nigdy nie walili riffami mocno w zęby. Ich
- Wywiad: Drew Goddard / Karnivool
  
  Intuicja jest piękną rzeczą i czymś, co wciąż próbuję zrozumieć.
- Wywiad – Keith Mina Caputo
  
  Kropla wieczności
- Wywiad: William Fitzsimmons
  
  Życie to „teraz”
Szukaj

szukaj zespołu szukaj płyty

koncerty wywiady foto wideo
ananasy i trotyl aut bardzo ważne duchy dźwięki czerwone Earthshine Tour 2011 energetyczna symbioza erupcja wyobraźni furia granat iskrzenie knock-out kolory dźwięków NAO nienasycenie marzeń pasja przepływ przeskok rzeczywistości reset Shock! teraz wielka zespol-d zmysłowość
WP Cumulus Flash tag cloud by Roy Tanck requires Flash Player 9 or better.

Rock Oko © Wszystkie prawa zastrzeżone. Serwis zaprojektowany przez www.fingerprintweb.pl. Projektowanie serwisów i pozycjonowanie stron.

Recenzja: William Fitzsimmons – Gold In The Shadow

Szukaj